نویسندگان ورزشی اجازه دادند جورج دبلیو بوش از قلاب خارج شود و به نظر می رسد که آنها قصد دارند همین کار را با ترامپ انجام دهند

ایده "بهبود" وقتی صحبت از بیماری همه گیر می شود ، کمی عجیب است و حتی وقتی در مورد چگونگی بازی ورزش در آن صحبت می کنیم ، کمی عجیب است. "بهبودی" که نویسندگان دوست دارند درباره آن شاعر شوند ، بسیار خردتر و شخصی تر از آن چیزی است که شما باور دارید.

این ستونی "مهم نیست از ورزش" باشد ، زیرا من این باور را ندارم. فاک ، من یک کتاب در مورد نحوه اهمیت آنها نوشتم. اما آنها به روشی که خود ورزش ها و نویسندگانی که آنها را پوشش می دهند مهم نیستند که شما بخواهید باور کنید ، احتمالاً به همان اندازه پوشش فقط دریافت هرچه بیشتر پول برای آنها مهم نیست. و آنها به روشی که مقامات و رهبران ما می خواهند شما هم به آنها اعتقاد داشته باشید اهمیتی ندارد ، زیرا آنها از آن به عنوان پوشش برای بسیاری از چیزها استفاده می کنند.

بیس بال و یازده سپتامبر هنگام بحث درباره این ، ابتدا و مکرراً بیرون می روند. و شما باید بپرسید ، همانطور که همکار من جیم ریچ درست در اینجا انجام داد ، دقیقاً چه چیزی بهبود یافت؟ مطمئناً ، یانکی ها احتمالاً یک زن و شوهر لبخند بر لب داشتند که به آنها احتیاج داشت ، اما برجها هنوز پایین بودند ، هزاران نفر هنوز مردند ، میلیون ها نفر هنوز متزلزل شدند. و جهان هنوز تغییر کرده است. و چه می شود اگر سیاتل به جای آن ، سریال جهانی را بسازد؟ آیا کسی در مورد این پدیده فرضیه صحبت خواهد کرد؟ این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است.

این به این معنا نیست که حواس پرتی لحظه ای فواید آن را ندارد. در حال حاضر ورزش ، اگر امکان پذیر باشد (که آنها اینگونه نیستند) ، چیزی را برای تماشای ما به ما می دادند ، چیزی که باید در مورد آن صحبت کنیم ، چیزی برای پیوند زدن. و این امر باعث می شود که منزوی شدن پناهگاه ها در خانه کمی بیشتر کنترل شود.

صاحب نظران و نویسندگان ، در اکثر موارد ، از اشاره به جورج دبلیو بوش پرتاب اولین قدم در ورزشگاه یانکی به عنوان اثبات "بهبودی" یا "بهبود" متوقف شده اند. اما آنها چنین نکردند. به عنوان قهرمانانه به نظر می رسید. الهام بخش که به بوش حتی سرمایه بیشتری داد تا بتواند جنگی را بخاطر مدیریتی وحشتناک آغاز کند که تقریباً 20 سال بعد ادامه دارد.

این چیزی نیست.

اما به نظر می رسد که در آن پایان می یابد.

صاحب نظران و نویسندگان ، در اکثر موارد ، از اشاره به جورج دبلیو بوش پرتاب اولین قدم در ورزشگاه یانکی به عنوان اثبات "بهبودی" یا "بهبود" متوقف شده اند. اما آنها چنین نکردند. به عنوان قهرمانانه به نظر می رسید. الهام بخش که به بوش سرمایه بیشتری بخشید تا جنگی را بخاطر سوء مدیریت انجام دهد که تقریباً 20 سال بعد ادامه دارد و دیگری کاملاً غیرضروری که منجر به کشته شدن صدها هزار نفر شد. و او می توانست این کار را انجام دهد زیرا کمتر کسی شجاعت ایستادن به وضعیت خود را داشت و تنها در همان لحظه در برانکس تقویت شد. شاید فقط در این امر نقش کمی داشته باشد ، اما یکی را بازی کرده است.

و ما از این همه چه چیزی پس گرفتیم؟ سه سال بعد ، آن مرد مجدداً در پشت آن جنگهای مخرب انتخاب مجدد شد و باعث جلوگیری از ازدواج افراد دگرباش جنسی با افرادی که دوستشان دارند ، و سیاستهایی که اقلیت ها و افراد فقیر را به طور یکسان در گل و لای نگه می دارد ، نداشت. ورزش ، مانند هر چیز دیگری ، نتوانست ما را از جدایی دوباره خود باز دارد.

خودتان را فریب ندهید ، این همان چیزی است که داماد ما – Cheeto به دنبال آن است. بازگشت ورزش می تواند نمای "عادی بودن" باشد که او و دیگر رهبران می توانند از آن به عنوان نشانه قدرت یا پیروزی استفاده کنند. آنها می توانند درخشش آن را بدست آورند ، به طور دروغین آن را ثابت کنند که ما طرف مقابل هستیم و آنها کسانی هستند که ما را به آنجا کشانده اند. این هدف اصلی آنهاست بهبودی واقعی یا عادی بودن نیست.

باز هم ، این به این معنی نیست که بگویید ورزش مکان یا نقشی ندارد. آنها مطمئناً این کار را می کنند. اگر در اینجا هستید ، این تقریباً به معنای ورزش است که در مهمترین خاطرات زندگی شما نقش ایفا کند. آنها برای بسیاری از ما این کار را می کنند. شبی که کابینها برنده سری جهانی شدند ، مطمئناً یکی از بهترین شبهای زندگی من است ، شاید در صدر باشد. در اطراف افرادی که عاشق آنها هستم صرف کردم و چیزی را دیدم که قبلاً اتفاقی نیفتاده بود و هر روز از چهار سالگی به همه فکر می کردم.

اما روز بعد ، من هنوز شغلی نداشتم. مردم و چیزهایی که در زندگی من غایب بودند و آن بخش از زندگی من را سخت می کردند هنوز غایب بودند. اصولاً تغییری صورت نگرفته است. اما آنچه انجام داد این است كه من به این نکته مثبت توجه كنم ، تا این موانع و مشكلات را كنترل تر ، حتی تسخیر كننده و همچنین ارتباط با كسانی كه به یك روش از بین رفته اند به نظر برسند. که تنها به این فکر ادامه می داد که رفتن بدون آنها یا آن چیزها حتی ممکن است ممکن باشد. این تقریباً هیچی نیست و این کاری است که ورزش می تواند انجام دهد ، اما این فقط مربوط به محدوده کاری است که می توانند انجام دهند. همه ما می توانیم از هر احساس مثبت ، فارغ از مقیاس ، در حال حاضر استفاده کنیم. هر وقت این کار تمام شد به آن احتیاج خواهیم داشت ، اما به چیزهای بیشتری نیاز خواهیم داشت.

باید پرسید که آیا وضعیت "عادی بودن" حتی چیزی است که ممکن است بعد از این همه یا حتی چیزی که می خواهیم بخواهیم وجود دارد. این کروناوسی هر گونه پوشش گسترده ای از مشکلات عظیم در مراقبت های بهداشتی ، نابرابری درآمدی ، سیاست و مدیریت دولت ، فساد و موارد دیگر را از بین برده است. این طولانی مدت برای هر کسی سالم تر خواهد بود که مدت طولانی پس از فروکش کردن این بیماری همه موارد را در خط مقدم نگه دارد. مشکلاتی که این امکان را برای تبدیل شدن به آنچه در وجود دارد در بازگشت به عادی تغییر نخواهد کرد.