هنگامی که خبری مبنی بر اینکه ال کالین روز دوشنبه در 85 سالگی درگذشت ، واکنش نشان داد کارکنان Deadspin بین دو واکنش متفاوت متفاوت تقسیم شده است.
یکی این بود: "فکر می کردم او مرد سالها پیش. "
دیگر:" من هیچ وقت از این مرد چیزی نشنیده بودم. "
طرفدار قدیمی بیس بال در من خرد شد ، اما قابل درک است. کالین قلاب ندارد که بتواند او را به خاطر بسپارد. او پا را مانند مل اوت بلند نکرد ، او به 400 ضربه نرسید ، به 500 دستگاه در خانه اصابت نکرد. او نگفت ، "بگذارید دو نفر بازی کنیم!" او ستاره های فیلم را به روز ندید و یا یک سریال به نمایش درآورد. او با هواداران یا مدیران اختلاف نداشت. او یانکی ها نبود ، بنابراین هر سال برنده سری جهانی نمی شود. و او در غولها یا داجرز نبود و بنابراین ، وی توسط مطبوعات و فاجعه همیشه تأثیرگذار نیویورک جاودانه نشده است.
آنچه او بود ، یک توپ دهنده بود. او سخت بازی کرد ، توپ را به سختی زد ، دوید ، سخت پرتاب کرد. او آقای ببر ، بزرگترین ستاره تیم بین تای کاب و میگوئل کابرا بود.
اگر زیر 30 سال داشته باشید و از کالین شنیده اید ، احتمالاً دو چیز درباره او می دانید: اول و مهمترین ، او جوانترین بازیکن بود. او در سال 1955 در سن 1955 به پیروزی 340 رسید و او در 21 سالگی عنوان قهرمانی را كسب كرد. دوم ، او همچنین 3،000 بازدید از دست داد و تنها با یک بار پیوستن به این باشگاه 400 هومر را از دست داد. وقتی بازنشسته شد ، تنها هنك هارون و ویلی میس به هر دو فلات رسیده بودند. از آن زمان ، کارل یاسترزمیسکی ، آلبرت پوژولز ، ادی موری ، کال ریپکن و رافائل پالمیرو به آنها پیوسته اند.
بهترین تخفیف های جمعه: کتاب های کودکان ، چراغ های دایره ای ، فوم های حافظه …
کالین چیزهای زیادی علیه آن کار کرد. او هنگامی که می آید آمار gaudy و میراث می آید. او بدون شک بهترین وفادار راست لیگ آمریکا در زمان خود است. اما او در دوران مانتل ، میس ، آرون و فرانک رابینسون بازی کرد ، احتمالاً بیشترین تمرکز استعدادهای دورنما تاکنون. او یکی از بزرگترین بازیکنان راست دفاعی بازی است و توانست 10 دستکش طلایی را از آن خود کند. اما او همزمان با روبرتو کلمنته بازی کرد که دیدنی ترین هوادار و (مهمتر از همه) پرتاب کننده برای بازی در این موقعیت است.
کالین نیز صدمه زیادی دید ، که یک چیز عجیب است که در مورد کسی که بازی می کرد گفت. 2800 بازی. اما از سال 1959 تا 1968 او 277 بازی یا حدود 28 بازی در سال را از دست داد.
در سال 1962 ، او فصل را با زدن 133 بازی در 35 بازی با شکستن كلنگ خود ، شروع كرد. احتمالاً بزرگترین فصل او بود ، اما او فقط 100 بازی انجام داد و 29 هومر را نیز به ثمر رساند ، حرفه او در سطح بالایی قرار داشت. این یک سرعت 47 هومر برای یک فصل کامل است.
سال بعد ، بیس بال بالای ناحیه اعتصاب را گسترش داد ، از زیر بغل تا بالای شانه ها و بازی به دوران دوم Deadball تبدیل شد ، که از طریق بقیه نخستین های طبیعی کالین گسترش می یابد. فصل 1967 او زیبا به نظر می رسد – .308 ، 25 خانه – اما مطابق با استانداردهای امروز هیچ چیز خاصی نیست. وی دارای 176 OPS + ، بود که پدیده ای است. چه فصلی قابل مقایسه در دوره دوستانه تر است؟ مانی رامیرز در سال 1999 با 44 هومر در سال 3333 به پیروزی رسید و لیگ را با 174 OPS رهبری کرد.
کالین هرگز برنده ی جایزه MVP نشود ، بیشتر به دلیل های مختلف یانکی ها ، اما او در رأی دهم با 9 بار رای دادن به پایان رسید. دو بار (به یوگی بررا و الستون هوارد).
هنگامی که سلسله یانکی فروپاشی شد ، سرانجام در سال 1968 به سریال جهانی رسید. قبل از این سریال ، کالین 33 ساله و سالی که دچار مصدومیت می شود ، گفت. اسمیت او لیاقت بازی کردن را نداشت. اسمیت میکی استنلی را پشت سر گذاشت و کالین را وارد ترکیب تیم کرد و کالین تحویل داد و 3737 را با دو بار در خانه هدف قرار داد. Tigers برنده شد ، اما Fall Fall Classic به خاطر سالها شنیدن این روایت از تیم McCarver به بهترین وجه به خاطر دارد که کاردینال ها آن را از دست دادند.
جو Posnanski ، در لیست 100 بازیکن برتر بیس بال ، را دارد. کالین در شماره 51 ، ، و شما می توانید استدلال کنید که او باید بالاتر باشد. او در دوران جنگ جهانی شغلی در رده ی 29 ام قرار دارد که خیلی از بچه ها جلوتر است. برخی از آنها شامل کن گریفی ، جو دی مگگیو و رگی جکسون هستند.
من مطمئن هستم که برای بسیاری از افراد تکان دهنده است ، اما با توجه به نوع بازیکن کلین کالین ، منطقی است. او سبکی بود که بیشتر از ساخت عناوین ، به پیروزی در بازی های توپ وام می داد.
